Rozdział 4

Paulina też pisnęła i pognała do owej piszczącej osoby. Odwróciłam się i zobaczyłam Sarę Carbonero we własnej przepięknej osobie. Pewnie się zastanawiacie skąd znamy sławną dziennikarkę. Więc to było tak. Pierwszy raz przyjechałyśmy z dziewczynami do Madrytu na wakacje. Ojciec zabrał nas na boisko. Tam spotkałyśmy chłopaków kopiących piłkę i jedną dziewczynę siedzącą na ławce. I tak się zaczęło. Zaprzyjaźniłyśmy się z dziewczynką a kiedy chłopcy poszli namówiłyśmy żeby z nami zagrała. Od tamtego czasu kiedy co wakacje byłyśmy w Madrycie spotykałyśmy się z Sarą a po powrocie do polski gadałyśmy przez telefon, gadu-gadu, facebooka, skaypa i pisałyśmy emaile. I tak nasze przyjaźń przetrwała do dnia dzisiejszego. Teraz jest sławną dziennikarką sportową i singielką. Co nie powiem, że mnie cholernie dziwi. Wstałam i podeszłam do przyjaciółki.

- Misia?! – pisnęła kiedy mnie zobaczyła – O kurcze. Wyglądasz zajebiście! Mam wam tyle do powiedzenia. Bella! Małpiszonie ty! Czemu się nie odzywałaś?

- Ostatnio miałam urwanie głowy z kolekcją jesień – zima. Sorki? – zaczęła się tłumaczyć moja siostra.

- Dobra co tak będziemy stały. Siadamy – zarządziła Paula i wszystkie usadowiłyśmy się przy stoliku. – To teraz wytłumaczysz się nam z tego zajebistego pierścionka na twoim palcu.

- Oj to strasznie długa historia. – zaczęła Sara i zamyśliła się chwile – Może by tak się spotkać na noc. Miałybyśmy duuuużo czasu na opowieści. Co wy na to?

- Ale tylko dzisiaj, bo od poniedziałku zaczynamy treningi. – odpowiedziałam i zajęłam się pałaszowaniem ciacha, które zamówiłam.

- Ta to ma dobrze. – zaczęła Sara i spojrzała na mnie – Wsuwa i wsuwa a wygląda jak kijek od szczotki.

- Ej no wypraszam sobie. – zbulwersowałam się – Ostatnio przytyłam kilo.

- O matko.- wyjąkała Gabi

- Co? – wszystkie równo zapytałyśmy

- Mesut Ozil – wyjąkała

- Jaja sobie robisz? – zdziwiłam się i skierowałam wzrok na owego osobnika – O w mordę! Dziewczyny zarządzam ewakuację. Idziemy Sara.

- Czekaj. – złapała mnie za rękę – Mesut! – wrzasnęła

Chłopak odwrócił się w naszą stronę i uśmiechnął. Widziałam minę Gabi. No takiego buraka to u niej jeszcze nie widziałam xD Ozil podszedł do nas.

- Hej Sara. Isabell? Przecież powinnaś być w Londynie. – przywitał się – Mesut Ozil. – spojrzał na Gabi a dusiłam się ze śmiechu.

- Hej. – odpowiedziałyśmy chórem

Przedstawiłyśmy się i pogadałyśmy chwilę z pomocnikiem. Fajny chłopak. A dla Gabi był to najwspanialszy dzień w życiu xD Tak przynajmniej sądzę po jej minie xD Jakieś pięć minut później stałyśmy przy samochodzie i omawiałyśmy ostatnie szczegóły dotyczące dzisiejszego wieczoru. Tak gadałyśmy aż Paulina ściągnęła nas na ziemie. Wsiadłyśmy do samochodu i ruszyłyśmy do najbliższego spożywczaka. Zostawiłam tam fortunę. Obładowane siatami wróciłyśmy do samochodu i pojechałyśmy do domu. Dojechałyśmy. Ach te Madryckie korki :D Ja wraz z moimi zakupami udałam się do garderoby a dziewczyny zaczęły zamieniać salon w wielką sypialnię xD Po godzinie układania i przymierzania ciuchów zeszłam na dół i zajęłam się przekąskami. W czasie przygotowywania obiadokolacji dla nas zerknęłam na zegarek. Wskazywał on 17.30. WOW! Ale ten czas zapierdala O.o  Mogę się założyć o kilo mufinek i liliowy sweter Pepa,  że zaraz wpadnie tu Sara. No i się nie pomyliłam. Pięć minut później do domu wpadła Carbonero z czymś.

- A co ty tam masz? – zapytałam dziennikarkę

- A to kilo mufinek czekoladowych domowej roboty mojej babci. – powiedziała i postawiła na stole koszyk z pysznościami. – Ze specjalną dedykacją od babci.

Wszystkie wybuchnęłyśmy śmiechem. Babcia Sary jest zarąbistą kobietą. Ma 83 lata i duszę nastolatki. Usiadłyśmy w salonie, włączyłyśmy jakąś komedię romantyczną i zajadając się, mojej roboty spaghetti, oglądałyśmy. Kiedy skończyłyśmy dochodziła godzina 21.00. Spojrzałyśmy wszystkie na siebie.

- Pierwsza! – wrzasnęłam na cały dom

- Druga! – krzyknęła Gabi

- Trzecia – teraz powiedziała Sara

Następna była Isabell, Kinga a na końcu Paulina. Ja poszłam do jednej łazienki na górze a Gabi do drugiej. Jak mniemam Sara skorzystała z tej dla gości. W łazience wzięłam prysznic i wykonałam wszystkie czynności po czym ubrałam się w tą piżamkę i zeszłam na dół.

- Szczerze powiedziawszy to świetnie dobrałaś piżamę. – zachichotała Sara w tym komplecie.  

- Od dzisiaj będziesz ciasteczkowym potworkiem. Pasi? – zarechotała Paulina 

- Może być. – wyszczerzyłam się – Wszystko byle nie Dominisia.

Gadałyśmy tak jeszcze chwilę aż z góry zeszła Gabi w tej piżamie. Isabell ubrała się w tą, Kinga w tę a Paula w ten zestaw.  Ej no bez jaj. Kinga ma taką samą piżamkę jak ja. Tylko inny kolorek. Siedziałyśmy z śpiworach w salonie, zajadając popcorn i plotkując. Nie widziałyśmy się przez rok więc mamy o czym.

- No to teraz skarbie opowiadaj o tym pierścionku. – zażądała Bella

- Nie o pierścionku tylko o tym szczęściarzu, który ci go dał. – zachichotałam

- To no było tak. – zaczęła Sara – Jakieś cztery lata temu poznałam chłopaka. Najpierw byliśmy przyjaciółmi ale później zaczęłam czuć do niego coś więcej tak samo jak on. Trzy lata temu poprosił mnie o chodzenie. Ponieważ on jest piłkarzem a ja dziennikarka nasz związek pozostał tajemnicą. Jakieś trzy miesiące temu oświadczył mi się. To od niego ten pierścionek.

- No dobra. – powiedziałam – Tylko podaj jego dane osobiste.

- Czyli jeszcze nie wiecie. – bardziej stwierdziła niż zapytał Sara.

Wstała i podeszła do torby. Wyjęła z niej gazetę i podała mi. Zaczęłam czytać.

„Piękna dziennikarka Sara Carbonero jest zaręczona. Na jej palcu widnieje pierścionek. Jak nam wiadomo jest to dwudziestocztero karatowe złoto ze sporych rozmiarów diamentem. Ostatnio widziano ją w towarzystwie wspaniałego bramkarza Królewskich Ikera Casillasa. Para chodziła po Madryckim parku trzymając się za ręce i szepcąc sobie czułe słówka. Zapytany o zdanie bramkarz odpowiada jednoznacznie: „ Tak, jesteśmy z Sarą razem już ponad trzy lata” W takim razie nie pozostaje nam nic innego jak tylko życzyć szczęścia Sarze i Ikerowi.”

Zamieszczone było tez zdjęcie Sary i Casillasa w parku trzymających się za rękę. Spojrzałam na Sarę później na gazetę i jeszcze raz na Sarę. Otworzyłam buzię i nie mogłam jej zamknąć. Wszystkie miałyśmy taki odruch. Carbonero siedziała i uśmiechała się jak głupi do sera czy jakoś tak. No nie. Nasza singielka przestała być singielką. No co się dzieje z tym światem.

- TY WREDNA MAŁPO! – krzyknęłam, rzuciłam się na dziennikarkę i zaczęłam ją łaskotać – Jesteś narzeczoną samego Ikera Casillasa i nie raczyłaś nam nic powiedzieć!? Jak mogłaś!?

Reszta wieczoru minęła na śmiech i chichach. Wpadłam na świetny pomysł. Mamy wielki ogród więc można było by wygospodarować miejsce na ognisko. Ławki i będzie wspaniale. Skoro dzisiaj piątek to jutro zaczniemy prace. Jak skończymy jutro do w niedziele będziemy się byczyły nad basenem.

- Takie pytanko Saruś – zaczęła Gabi – Poznał cię może Iker z Realem Madrid?

- Nie – odpowiedziała

- A to szkoda. – wyjąkała Gabrysia

- Ale ze mnie debil. – powiedziałam, pognałam do swojego pokoju i zbiegłam jak najszybciej się dało.- Zapomniałyśmy ci się pochwalić. Oto nasza własna osobista piłka do nogi z autografami całego Realu.

- ONI też się podpisali? – zapytała Sara i śmiesznie poruszyła brwiami

- No chyba ONI to główna część Realu? – odpowiedziałam pytaniem na pytanie.

Dziewczyny dyskutowały o czymś zawzięcie a ja w tym czasie poszłam do kuchni i wzięłam sobie Frugo. W drodze powrotnej spojrzałam na zegarek. Wskazywał 4.55 nad ranem O___o  A to sobie zabalowałyśmy xD Weszłam do salonu i zastałam dziewczyny smacznie chrapiące.

- Karim, no weź. Postaw mnie na ziemi. Proszę. – mówiła przez sen Kinga.

Zaśmiałam się cicho. Wyciągnęłam iPhona i zaczęłam nagrywać co mówi Kinga. Ale rano będziemy miały ubaw xD Po skończonej robocie wsunęłam się do śpiwora i momentalnie usnęłam.

 ____________________________

No i o jeden więcej :D Musicie ze mną jeszce trochę wytrzymać. Pisać dalej?